Dziwaczny temat? Może i tak, ale utwór opowiada o zagrożeniach wciąż zmieniającą się techniką. W tym przypadku koncentrując się na tak błahych elementach jak dyski i pamięci, zwracamy uwagę na tempo rozwoju, na nowe wersje sprzętu i oprogramowania, na nowe modele sztucznej inteligencji, na tak szybki rozwój techniki, że człowiek nie jest w stanie nad tym wszystkim już nadążyć. Czy niedługo maszyny zastąpią człowieka w każdej dziedzinie? Chociaż my się nowoczesnych technologii nie boimy, ale zauważamy ewentualne zagrożenia. Ten utwór jest o tym.
Słowa
Słuchasz tej pieśni, o tempie świata.
Wszystko to tworzy, ludzkości kata.
M2 przybył, wzniosła się wrzawa,
Kto tu najszybszy? To wielka sprawa!
Pamiętam te czasy, gdy DDR był królem,
Szybkość i moc, rodziła się z bólem.
Każdy bit płynął jak fala przez morze,
Kochaliśmy pamięci jak na niebie zorze.
Wciąż słuchasz tej pieśni, o tempie świata.
Wszystko to tworzy, ludzkości kata.
M2 przybył, bajty się mnożą,
I wciąż udają, że wcale nam nie grożą.
Ale nadszedł dzień, gdy M2 się objawił,
"To ja teraz rządzę!" - z SSD się rozprawił,
Z prędkością błysku przejął dowodzenie.
Szybko dane płyną, skończyło się pierdolenie.
A DDR nie zmiękł, i stanął na swoim,
"To Ja jestem siłą, będę się dwoił i troił!"
M2 wciąż się śmiał a DDR przyspieszał,
Ciągle nowa wersja, komputer ludzi pocieszał.
I tak wciąż się kłócą, lecz prawda jest taka,
Każdy z nich jest potrzebny więc po co ta draka?
DDR i M2, razem tworzą cuda,
Wspólnie tworzą przyszłość i to im się uda.
Podnieśmy kielichy za wszystkie pamięci,
I pamiętajmy, co nam się tu święci.
Systemy nasze błyszczą, zwiększają swe moce,
Nam pozostanie, w kibelku stawiać kloce.
Spojrzymy wstecz, na historii wątek,
Gdzie dyski się kręciły,
stukały tworząc początek.
Lecz teraz dźwięk się zmienia, technologia gra.
